İSTANBUL GÜNCESİ: EKBER WAS HERE

Ekber was here

Dün sabah işe giderken; Yenibosna Kuleli otobüs durağının, o hiç bitmeyen kalabalığında bir süre bekledikten sonra, gelen İETT otobüsüne bindim. Hafta içi her sabah yaptığım gibi… Ama o da ne? Ekranda, durak adları yerine ‘’ekber was here’’ yazısı var. Tam da bugün; Ankara, ardından İstiklal’ de canlı bombalardan sonra… Tırsmadım desem yalan olur. Hepimiz tedirginiz.Otobüsün içinde ‘’her an patlayabiliriz korkusu’’ hissediliyor. İnsem mi acaba ilk durakta, o kadar vaktim kalmamış olabilir mi soruları geçiyor kafalardan sanki. Kuyumcukent durağında neredeyse boşalıyor otobüs. İnenler nasıl acele ediyor! Sanki bomba patladı patlayacak. Ben hala oturuyorum. Kal gelmiş gibi olur ya bazen, işte öyle. Bir durağı daha geçiyor otobüs, sonra bir durak daha… Ama ‘’ekber hala was here’’ Gitse şu ekber de rahat bir nefes alsam.

İneceğim durağa varana kadar ,ekber benimleydi; nefesi ensemde, bombası sanki kucağımda.

Nihayet  indim ama otobüs durana, o kapı açılana kadar bir ömür geçti sanki.

İşyerine doğru yürürken; nasıl geldik bu hale, nasıl böyle ölümle burun buruna, koyun koyuna yaşar olduk diye düşünmeden edemedim. Üsteli mevsimlerden bahar, aylardan Mart… Hayat her yandan fışkırırken ölüm bizden çok uzak olmalıydı.