KURTULUR MUYUM MUTSUZ BENDEN?

Kurtulur muyum mutsuz benden
Kurtulur muyum mutsuz benden
Hepimiz bir gün yol ayrımı yaÅŸarız. O noktada; iyi ya da kötü olmak, mutlu ya da mutsuz olmak, neÅŸeli  ya da üzgün olmak, korkak ya da cesur olmak, hayatı yaÅŸamak ya da hayattan vazgeçmek gibi, acımız ya da kaybımız ölçüsünde bir tercih yaparız.
 Olumsuzu seçtiysek; hayata kasvetli bir pencereden bakmaya baÅŸlarız. Her günümüz endiÅŸe, her anımız tedirginlik içinde geçer. Kendimize sığınırız, saklanırız. Ä°yi olmaktan vazgeçeriz; mutlu olmaktan, neÅŸeli olmaktan, cesur olmaktan. Farkında olmadan ben de öyle yaptım, ÅŸu ana kadar. Hatta ilk kez bu kadar net görebiliyor ve itiraf edebiliyorum.
Bu arada, benim yol ayrımım annemi kaybetmem oldu.
Åžimdi bazılarınızı duyar gibiyim: ‘’Bu acının büyüklüğü ile ilgili deÄŸil, kiÅŸinin güçlü ya da zayıf olmasıyla ilgili’’. Büyük laflar… Herkes düşüncesinde özgür.
Ama… An gelir yeter deme gücünü buluruz. Silkinmek, tekrar sarılmak için hayata bir hamle yaparız. Ne de olsa hep böyle deÄŸildik deriz. Eskiden olduÄŸu gibi mutlu olabiliriz belki diye umutlanırız. Åžu an benim hissettiÄŸim gibi. ÇocukluÄŸumda içimi dolduran portakal çiçeÄŸi kokulu baharları istiyorum. Ä°stiyorum yaaa. Çocuklarımla oynayabilmek istiyorum. Onların kahkahalarına katıla katıla eÅŸlik etmek istiyorum. Yapamaz mıyım? Kim demiÅŸ? Denemeye deÄŸer.
Hatta ilk adımı attım bile. Eckhart Tolle’nin ‘’Åžimdinin Gücü’’ adlı kitabını aldım. Daha okumaya baÅŸlamadım. Ruh halimde olumlu deÄŸiÅŸiklikler yapmasını umut ediyorum. Kitabı bitirince, bendeki etkilerini paylaşırım.

Bundan sonra umutlu, neÅŸeli ÅŸeylerden konuÅŸmak istiyorum. İçten gülebilmek istiyorum. Çocuklarıma, eÅŸime sıkıca sarılmak isityorum. Payıma düşen acıları tüketmiÅŸ olduÄŸumu düşünmek  istiyorum. Hayat baÄŸlanmak için çok kısa ama vazgeçmek için uzun. Umutlu, neÅŸeli, aydınlık günler bana, size, ülkeme…

Yorum Gönder

0 Yorumlar